Polikarbonat bir plastik türüdür. Ayrıca bir polimerdir ve bunun monomer birimi karbonat gruplarına sahiptir. Bu nedenle polikarbonatlar olarak adlandırılırlar.
Aşağıdaki kimyasal yapıya sahip birimlerin tekrar tekrar birleştirilmesiyle oluşur.
Bisfenol A ve fosgen COCl2 arasındaki reaksiyondan polikarbonat polimer oluşur. Bunlar yüksek moleküler ağırlıklı polimerlerdir. Daha da önemlisi, ısıtıldığında sıvı hale gelir ve soğutulduğunda donarak camsı bir duruma geçer. Bu nedenle termoplastik bir polimerdir. Bu nedenle kolayca kalıplayıp istenilen formlarda şekillendirebiliyoruz. Ve bu özelliğinden dolayı polikarbonatlar çeşitli uygulamalarda faydalıdır.
Ayrıca, polikarbonatlar dayanıklı ve oldukça dirençlidir. 280 °F gibi daha yüksek sıcaklıklarda ve -40 °F gibi daha düşük sıcaklıklarda herhangi bir deformasyon olmadan stabildir. Ayrıca, görünür ışığa karşı şeffaftır. Bu nedenle, bu bileşiği kurşun geçirmez pencereler, gözlükler vb. için kullanabiliriz. Cam veya başka herhangi bir plastik yerine bu polimer malzemeyi kullanmanın avantajı, polikarbonatların hafif olmaları, ancak diğerlerine kıyasla nispeten daha güçlü olmalarıdır.
Ayrıca yüksek bir kırılma indeksine sahiptir ve aynı zamanda bükebilir ve eşit kalınlıkta camlar yapabilir. Bu malzemeden yapılan lensler çok incedir ve ışığı cam veya plastikten daha fazla bükerler. Ayrıca, kompakt diskler (CD’ler) ve Dijital çok yönlü diskler (DVD) yapımında kullanışlıdır. Ayrıca polikarbonatları elektronikte de kullanabiliriz. Örneğin cep telefonu, laptop veya bilgisayar kılıfları bu malzemeden yapılmaktadır. Ayrıca, otomotiv bileşenleri olarak faydalıdırlar.
Polikarbonat ve Plastik Arasındaki Fark Nedir?
Polikarbonat bir plastik türüdür. Plastik, büyük bir moleküler kütleye sahip bir polimerdir. Polikarbonat ve plastik arasındaki temel fark, polikarbonatların plastikten daha hafif ancak çok daha güçlü olmasıdır. Ayrıca polikarbonat ve plastik arasındaki bir diğer önemli fark, polikarbonatın plastikten daha ince yapılabilmesidir. Ayrıca Polikarbonat, plastiğe kıyasla dayanıklı ve kırılması zordur.
Polikarbonatın Temel Özellikleri
PC, çok yönlü özellikleri, çevre dostu işlenmesi ve geri dönüştürülebilirliği nedeniyle sektörde iyi bilinen ve yaygın olarak kullanılan ideal bir malzemedir. Eşsiz bir dizi kimyasal ve fiziksel özellik içermesi, cam, PMMA ve PE üzerinde uygun olmasını sağlar.
PC özelliklerini ayrıntılı olarak tartışalım:
- Tokluk ve Yüksek Darbe Dayanımı – Polikarbonat, darbe ve kırılmaya karşı dirençli kılan yüksek mukavemete sahiptir ve ayrıca yüksek güvenilirlik ve performans gerektiren uygulamalarda güvenlik ve konfor sağlar. Polimer 1,2 – 1,22 g/cm3 yoğunluğa sahiptir , tokluğu 140 °C’ye kadar ve -20°C’ye kadar korur. Ayrıca, PC’ler neredeyse kırılmaz.
- Geçirgenlik – PC, ışığın %90’ından fazlasını cam kadar iyi iletebilen son derece şeffaf bir plastiktir . Polikarbonat levhalar, son kullanıcı uygulamasına bağlı olarak özelleştirilebilen çok çeşitli tonlarda mevcuttur.
- Hafif – Bu özellik, OEM’lerin camla karşılaştırıldığında tasarım yapmaları için neredeyse sınırsız olanaklar sağlar. Mülk ayrıca verimliliği artırmaya, kurulum sürecini kolaylaştırmaya ve genel nakliye maliyetlerini düşürmeye olanak tanır.
- UV Radyasyonlarından Koruma – Polikarbonatlar, ultraviyole radyasyonu engellemek ve zararlı UV ışınlarından %100 koruma sağlamak için tasarlanabilir .
- Optik Doğa – Amorf yapıya sahip olması için PC mükemmel optik özellikler sunar. Şeffaf polikarbonatın kırılma indisi 1.584’tür.
- Kimyasal Direnç – Polikarbonat, seyreltilmiş asitlere, alifatik hidrokarbonlara ve alkollere karşı iyi kimyasal direnç gösterir; yağlara ve greslere karşı orta derecede kimyasal direnç. PC, seyreltilmiş alkaliler, aromatik ve halojenli hidrokarbonlar tarafından kolayca saldırıya uğrar. Üreticiler, PC sayfalarının kimyasal yapısını etkilemeyen belirli temizlik maddeleriyle temizlenmesini tavsiye etmektedir. Aşındırıcı alkali temizleyicilere karşı hassastır.
- Isı Direnci – İyi bir ısı direnci sunan Polikarbonatlar, 135°C’ye kadar termal olarak kararlıdır. Malzeme özelliklerini etkilemeden alev geciktiriciler eklenerek daha fazla ısı direnci geliştirilebilir.
